Mijn lijst met blogs

zaterdag 16 juni 2012

Hoe is het met Jules?

...dat vroeg Jeanneke zich af. En aangezien ik toch weinig quilterigs kan laten zien ga ik jullie nu antwoord geven op die vraag.

Jules is onze Vizsla-pup en hij is vandaag precies 10 weken. Sinds 2 1/2 week woont hij bij ons.
Zijn eerste autorit van de fokker naar ons huis duurde ruim een uur en hij gedroeg zich voorbeeldig.


De keuken en het aangrenzend stukje van de tuin hebben we puppyproof gemaakt d.m.v. een traphekje en hekje in de tuin. In de keuken hebben we zeil gelegd zodat het niet uitmaakt hoeveel ongelukjes hij heeft. We laten het gewoon liggen tot het eind van de "zomer" (als die nog ooit gaat komen..) en willen dan nog gelijk  de muren en het plafond een keer witten, hoeven we tenminste de vloer niet af te dekken. Gevalletje: twee vliegen in één klap, zeg maar.

In de keuken staat ook de bench van Jules.


Op deze foto ligt hij nog te slapen in het doosje wat hij meekreeg van de fokker, heerlijk met zijn vertrouwde luchtje nog er in. Inmiddels hebben we de bench al iets groter gemaakt en slaapt hij ook niet meer in de doos.
Hij groeit overigens ook als kool. Dat valt vooral onze oudste zoon op die alleen in het weekend thuis is. In het begin was hij nog zo heerlijk onhandig met "rennen", of wat daarvoor door moest gaan, nu wordt hij echt steeds sneller. 
De eerste nachten heeft onze zoon op de bank geslapen zodat hij het zou horen als Jules wakker zou worden maar dit bleek niet nodig te zijn. Vanaf de eerste nacht slaapt hij door totdat er 's ochtends (rond 7.00 uur) iemand beneden komt. En ook dan blijft hij vaak nog lekker even liggen. Lekker hoor!

Wandelen vind hij heerlijk, maar dan wel pas als we 100 meter van huis zijn. Weggaan van huis vind hij nog niets, hij zet zich dan schrap of gaat gewoon zitten. Dan moet de trukendoos open om hem toch maar mee te lokken.



Het is vooral geluk hebben als er een andere hond in zicht komt, dan wordt Jules ineens snel! Het is zo leuk om te zien hoe hij reageert op en speelt met andere honden. Afgelopen week kwam mijn vriendin langs met Storm, haar hond.


Jules lag te slapen in zijn bench toen Storm daar kwam snuffelen. Ik heb hem nog nooit zo snel wakker zien worden! Hij was zo enthousiast en bleef maar achter Storm aanhobbelen.

De afgelopen dagen zijn we ook iedere dag wel even naar het bos geweest. Dat is ook genieten en niet alleen voor Jules. Het is zo heerlijk om daar rond te lopen en te genieten van de rust en de vogelgeluiden. 



En kijk eens wat een prachtig houtsnijwerk we onderweg tegenkomen:


Wanneer we dan thuiskomen na zo'n -voor Jules- vermoeiende wandeling is het goed rusten!


Maar dit is toch wel zijn favoriete slaapplekje: lekker bij iemand op schoot!!


Ik geloof dat ik maar beter een hondenblog kan beginnen, ik maak tegenwoordig meer foto's van Jules dan van mijn quiltwerk... 









woensdag 13 juni 2012

De vlag kan uit!

De weg er naartoe was lang en met tijden zwaar, met onderweg de nodige hobbels maar vanmiddag kwam dan toch het verlossende telefoontje: onze tweede zoon is GESLAAGD!!!!
Wat ben ik blij voor hem en supertrots: het is je gelukt jongen!!
De vlag hangt uit!